سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مبانی و درجات در کونگ فو توآ سنتی






شال سفید به شال سبز:
درارای هفت خط به نامهای آناتوآ ؛ آتادو ؛ سوتو ؛ سامسامائه ؛ مایانه ؛ کوآنا وستا مایانه ؛ وای ما بتو با 17909 تکنیک و ترکیب و عکس العمل سازی ( درجه راهدانی )


شال سبز به قهوه ای :
دارای هشت خط و مرحله که عبارتند از آناتوآ قهوه ای ؛ سای ؛ رکی ما ( شمشیر ) و مبارزه سای رکیما و اصول مبارزات کلاسیک ؛ توتای ما یا هنرهای فردی ارائه مبارزات تک به هفت به چهارده و تک به سی و پنج که به سه روش با قوانین متفاوت تعلیم داده میشود . ( من تو ما ) ذات ما ( درجه راهبانی )


شال قهوه ای به مشکی :
در این مرحله راهبان موظف به ارائه تزی شامل بر سه هزار تکنیک با ترکیب و عکس العمل سازی و خواص موجی برخواسته از خلاقیت و نو آوری فکر و ذهن راهبان می باشد که پس از تایید آن توسط هیات علمی کونگ فو توآ سنتی که غالبا از اساتید دانشگاهی در رشته های مختلف علمی می باشند بصورت سبکی فیزیکی به نام هود راهبان و زیر مجموعه کونگ فو توآ سنتی ثبت می گردد و راهبان به درجه شال مشکی و لقب جهانبان مفتخر می گردد که این مرحله یکی از رموز ماندگاری این هنر است.


شال مشکی به سرخ :
در این مرحله تعالیم تن به پایان می رسد و جهانبان از جایگاه ( تن ) به مایگاه ( اندیشه ) روان می گردد.
در کونگ فو توآ سنتی پس از شال مشکی دان وجود ندارد و جهانبان حرکت خویش را در مایگاه ها تداوم می بخشد که عبارتند از :
مایگاه یکم : علم فیزیولوژی یا علم چگونگی فعالیت های بدنی
مایگاه دوم : تعالیم علوم انسانی ؛ تاریخ ؛ هنر ؛ ریاضیات ؛ شیمی ؛ فیزیک و ...
مایگاه سوم : تعلیم علوم روانشناسی
مایگاه چهارم : تعلیم علوم پزشکی
مایگاه پنجم : فلسفه گرائی یا تعالیم مکاتب فلسفی بر مبنای نگرش و تفکر اسلامی
مایگاه ششم : تعالیم بر محور شناخت روح و روان بر اساس تعالیم قرآن و عالم پیامبران
مایگاه هفتم : روان شدن به جهن اسرار آمیز مجهولات تا کشف رازهای جهان بی پایان


تاریخچه کونگ فو توآ سنتی

هنر اصیل و ریشه دار کونگ فو توآ از سال 1349 با انگیزه رشد و توسعه تفکر رزمی و فنی و علمی ایرانیان در ارتش بنیانگذاری و از سال 1352 بطور رسمی در جامعه تعلیم داده شد این هنر ریشه در هزاران سال تاریخ و تمدن ایران زمین دارد و مردمی که در جنگیدن و هنرهای رزمی صدها سال سر آمد همه ملتهای جهان بودند و کمتر ملت و فرهنگی را می شناسیم که تحت تاثیر و آداب و سنن و فرهنگ ایرانیان قرار نگرفته باشد اما متاسفانه در قرن اخیر شاهد ورود فرهنگهایی بودیم که اگر چه متاثر از فرهنگ و سنت های این مرز و بوم از گذشته دور می باشد اما به نامهای دیگری معرفی گردید.
هنرهای رزمی که به نام خاور دور در سرزمین ما رشد و نمود پیدا کرد در واقع باز خورد فرهنگ و هنر رزم ایران باستان بصورتی امروزی تر به ما بوده است که با ظهور کونگ فو توآ که بر گرفته از شعائر دینی و ملی ماست نه تنها بخش مهمی از فرهنگ هنرهای رزمی ایران باستان احیاء گردید بلکه تا حدود قابل توجهی از رشد و توسعه هنرهای رزمی دیگر جلوگیری نموده و صدها هزار جوان علاقمند اکنون در این هنر و یا سبکهای منشعب از آن فعالیت می کنند و این هنر امروز نه فقط در کشور بلکه در جهان نیز به عنوان یکی از قوی ترین سبکهای رزمی جهان با سبکهای دیگر به رقابت می پردازد و آمار قهرمانان و مربیان و علاقمندان این هنر ایرانی چه در داخل و چه در خارج از کشور خود گواه این مدعاست.
هنر اصیل و انسان ساز کونگ فو توآ در گذر از حوادث زمان دستخوش چالشهای شدیدی گردید بطوریکه از سال 1358 تا سال 1269 به مدت یازده سال فعالیتهای آن از سوی برخی مراجع قانونی ممنوع اعلام گردید که این امر چندان منتطقی به نظر نمی رسید چرا که در این دوره ممنوعیت 11 ساله علی رقم محدودیتهای شدید و شرایط بسیار سخت ادامه تمرینات تعداد علاقمندان به این هنر اصیل ایرانی به بیش از یک میلیون نفر در سراسر ایران رسید و برخی از اساتید با مهاجرت به خارج از کشور ایران این هنر اصیل را در بسیاری از کشورهای معتبر جهان رواج دادند.
یکی از عوامل بسیار مهم توسعه و رواج گسترده و سریع این هنر در بین جوانان ایرانی هم سو بودن آن با شعائر اسلامی و فرهنگی و تاریخ ملی این مرز و بوم بوده و اصول فنی آن نیز منطبق با شرایط جغرافیایی و فیزیک بدنی ایرانیان خلق گردیده است در سال 1369 با فعالیت راهدانان و دلسوختگان همیشه حاضر در صحنه تعلیم و تعلم در کشور با تشکیل انجمنی مجددا فعالیتهای این هنر به صورت قانونی از سر گرفته شد اما به دلیل فقدان مدیریت کار آمد و هدفمند و تصمیم گیریهای عجولانه شیرازه فنی و سلسه درجات آن که بر اساسی محکم و استوار با فرهنگی ریشه دار و علمی پی ریزی شده است از هم پاشیده شد که همین امر موجب گردید تا در سالهای اخیر سبکهای مختلفی از درون آن منشعب گردد.
بدعت گذاریها و ورود تفکرات فنی التقاطی نشات گرفته ار فرهنگهای بیگانه می رفت تا ایرانی بودن و اصالت توآ را خدشه دار کند که خوشبختانه استاد مصطفی دهقاینان در سال 1383 با اقدامی به موقع برای حفظ دستاوردهای عظیم این هنر که اصول اصلی آن در دهه پنجاه پی ریزی شد با انگیرده حفظ تمامی ارزشهای علمی و فنی و سنتهای توآ اقدام به تاسیس سبک کونگ فو توآ سنتی نمود که خوشبختانه این سبک در تاریخ 14/ 0/ 382 موفق به اخذ مجوز رسمی با شماره 6350/276 که به امضای ریاست وقت فدراسیون رسیده است گردید و اقبال چشمگیری از سوی توآ کاران که علاقمندان به حفظ اصالتها و دستاوردهای ارزشمند آن بودند واقع گردید بطوریکه هم اکنون این هنر در 30 استان کشور فعال بوده و بیش از 600 مربی فعال 22000 هنر آموز در سراسر کشور را تحت پوشش قرار داده است و در بیش از 12 کشور جهان دارای نمایندگیهای فعال می باشد.
علی رقم تلاشها و کوششهای خستگی نا پذیر استاد مصطفی دهقانیان که در راه اعتلای سنتها و ارزشهای فنی و علمی توآ صورت پذیرفته اما وی معتقد است که بدلیل تنوع شاخه های فنی و علمی کونگ فو توآ سنتی و همچنین روح خلاقیت و نو آوری در این هنر با مدیریتی صحیح و کار آمد می توان کونگ فو توآ سنتی را به عنوان یکی از قویترین و کاملترین سبکهای هنرهای رزمی در جهان معرفی و قلمداد نمود و هنری ماندگار که می تواند برای همیشه علاقمندان خود را با هر سلیقه و اغنا و ارضاء نماید.